Korte verhalen

De pen glijdt langzaam tussen mijn zweterige vingers vandaan. Voetstappen bonken door de zaal heen. De persoon voor mij zit driftig te schrijven. Het gekras klinkt hard. Ik kijk naar mijn lege blad, dan staar ik weer naar de klok. Is het hier nou zo warm of ligt het aan mij? Voetstappen komen dichterbij en dreunen door in mijn hersenen. Nog wat dichterbij en mijn hersenen zijn helemaal plat. Ze verdwijnen achter me langs en ik vervolg de staarwedstrijd met de klok. Haar wijzers die ritmische tikken, de beweging van die sierlijke armen. Iemand in de zaal kucht en mijn blik valt weer op het lege vel. Nogmaals probeer ik de vraag te lezen. De letters draaien voor mijn ogen, het is onmogelijk hier woorden van te maken.  Ik voel een zweetdruppel naar beneden rollen, langs mijn slaap. Weer komen die voetstappen en dit keer lopen ze niet achter mij langs. Een warme adem doet de haartjes in mijn nek overeind staan en een geur komt mijn neus binnen. Koffie, bah. "Moet je ni...