Korte verhalen

Mijn dorp wordt opgeschrikt door de tragedie die vanochtend heeft plaatsgevonden. Het meisje van vijf huizen verder, vermoord. Iedereen gruwelt van deze daad, mijn daad. Ik sta aan de kant te kijken hoe de technische recherche bezig is de restjes hersenen te verwijderen van het meisje. Verschillende mensen huilen om me heen. Ze vragen zich af, waarom zij? Ik hoor de mensen over haar praten, hoe goed ze wel niet was. Vredelievend en altijd vriendelijk. Helaas was ze dat niet tegen mij. Gisteren ontmoette we elkaar in de bar. Zij zat aan de bar en ik stootte haar per ongeluk aan. Ik verontschuldigde me, ze lachte terug en zei me dat het niet zo erg was. 'Gin tonic voor mij alstublieft, en ook iets voor de dame graag', zei ik tegen de barman. Al snel raakte we aan de praat. In het begin verliep het gesprek nogal stroef, maar de barman zorgde voor genoeg alcohol. Ze had een prettige stem, zo een van de nieuwslezeressen op de radio. 'Oh, ik heb me nog niet eens voorgesteld...