Korte verhalen

De blote benen van mijn geliefde bewegen zachtjes mee op de muziek. Haar fraaie knieën, licht gebogen. De bovenbenen, gespierd maar niet mannelijk. Verder dan dit kan ik nu niet zien, maar ik weet precies wat er zit. De volle ronde borsten, haar prachtige bruine haren. En natuurlijk niet te missen, het meest knappe gezicht wat ik ooit heb gezicht. Nu heb ik maar een aantal gezichten in mijn leven gezien. Dat van mijn moeder, mijn broertjes en zusjes. Tussen mijn broertjes en mij zit weinig onderscheid, wij lijken op elkaar als twee druppels water.  Als laatst hebben we dan nog de mannen die mijn geliefde in haar huis laat. Maar die zijn allemaal lang niet zo knap als dat zij is. Soms vraag ik mij wel eens af wat ze in zo'n man ziet, als ze er weer een binnen laat. Dan ben ik jaloers, omdat ik dat nooit zal kunnen zijn. Mij heeft ze nog nooit gezien. Uit ervaring weet ik dat dat ook maar beter is. Ik kan beter vanuit de schaduw toe kijken. Ik kan ...