Soms lees je wel eens een bizar bericht in de krant. Je vraagt je af wat er aan vooraf ging, of misschien hoe het is afgelopen. In de kopjes met [BizarBericht] zal ik je mijn versie van het verhaal vertellen!
Mariana loopt op haar tenen door verschillenden straten, als een schaduw, die haar man achtervolgt. Ze heeft geen idee waar hij naartoe gaat. Deze buurt is totaal onbekend voor haar. Hij gaat weer een hoek om, het volgende straatje in. Ze sluipt naar de hoek van de straat en gluurt om de hoek. Hij is al bijna weer de volgende hoek om, wanneer hij zich plots omdraait.
Ze trekt haar hoofd terug en voelt haar hart kloppen in haar keel. Ze blijft nog even staan, bang om zo snel alweer te kijken. Na een aantal seconden spiekt ze toch om het hoekje en haar man is niet meer te zien. Ze rent naar het einde van het straatje, het geluid van haar hakken weerkaatst tegen de muren van de huizen. Op het punt waar haar man stilstond, kijkt ze weer de hoek om. Daar ziet ze hem nonchalant tegen een muur aanleunen. Hij staat met zijn rug naar haar toe. Ze hoort dat hij praat maar kan niet verstaan wat hij zegt. Er wordt een arm om hem heen geslagen vanuit een deuropening en hij gaat naar binnen. Een man steekt zijn hoofd om de hoek van de deur om te zien of hij niet gevolgd is.
Mariana herkent het gezicht van Ruiz, een vriend van haar man. Nog voordat hij haar kan zien heeft ze haar hoofd alweer terug getrokken.
Zo blijft ze een tijdje op de hoek staan en houdt de voordeur van het huis in de gaten. Ze weet niet precies wat ze moet doen, hoe ze binnen moet komen. Na een paar minuten komt er een vrouw naar buiten en Mariana grijpt haar kans. Ze loopt in een versnelde pas naar de vrouw.
‘Senhorita, senhorita,’ zegt ze, terwijl ze steeds dichterbij de vrouw komt. ‘Kan ik even bij u naar het toilet? Ik ken deze wijk niet zo goed en ik moest hierheen voor mijn werk. Nu kan ik nergens een toilet vinden.’
De vrouw kijkt haar aan en Mariana heeft het gevoel alsof ze dwars door haar leugen heen ziet. De lippen van de vrouw verstrakken en ze neemt Mariana op van top tot teen. Ze voelt dat ze begint te zweten, ze voelt zich betrapt. Na een paar seconden lacht de vrouw uiteindelijk.
‘Natuurlijk, komt u even binnen. Er zijn inderdaad niet veel gelegenheden waar u hier naar de wc kunt.’
Mariana stapt naar binnen en het valt haar op dat het een appartementencomplex is. Ze had eigenlijk verwacht dat ze een gewoon woonhuis binnen zou stappen. Het ziet er vanaf de buitenkant niet zo groot uit allemaal. Er zijn een tweetal deuren aan de linkerkant en aan de rechterkant is een trap die verder het complex in gaat. Het is schemerig in de hal en er hangt een muffe vochdamp.
De vrouw opent de tweede deur verderop op de gang en houdt hem voor Mariana open. De geur in het huis is nog net even iets muffiger en ze houdt even haar adem in. De wc zit gelukkig meteen in de hal, dus ze hoeft niet ver het huis in.
Opeens bedenkt ze zich dat ze helemaal geen idee heeft op welk nummer Ruiz woont. Ze is nog nooit bij hem thuis geweest, anders had ze wel geweten dat hij in een appartement woont. Ruiz is een enkele keer bij hun geweest, terwijl hij haar man kwam ophalen. Dan heb je wel een kort gesprek, maar dan heb je het meestal niet over andere adressen.
Ze draait de deur op slot en trekt haar broek naar beneden. Het was niet helemaal een leugen, ze moet flink plassen. Intussen vraagt ze zich af hoe ze er achter gaat komen waar Ruiz woont.
Ze trekt haar broek weer omhoog, wast haar handen en botst nog niet tegen de vrouw aan die in hal is blijven staan.
‘Ik heb eigenlijk nog een vraag aan u senhorita, maar het is een beetje een vreemde vraag,’ zegt ze, terwijl ze weer richting de deur stapt. Mariana houdt er niet van om zo dicht bij te staan en de enige kant die ze op kan is weer de gang op, naar de hal.
‘Ja?,’ antwoordt de vrouw, terwijl ze wenkbrauwen fronst.
‘Mijn man is zojuist dit appartementencomplex binnengelaten door een vriend van ons, Ruiz. Nu is mij alleen totaal ontschoten op welk nummer hij woont. Ik moet iets afgeven aan mijn man wat hij vanochtend vergeten is.’
‘U bent hier toch voor uw werk?’ De wenkbrauwen van de vrouw vormen een steeds grotere frons en Mariana weet niet hoe ze dit moet oplossen. Er gaat van alles door haar hoofd heen en de vrouw haalt haar ogen geen moment van haar af.
‘Nee, eerlijk gezegd niet,’ antwoordt Mariana eindelijk na een paar seconden stilte. ‘Ik ben hier omdat ik mijn man ben gevolgd. Hij gedraagt zich de laatste paar maanden vreemd en ik heb geen idee wat er aan de hand is. Nu zag ik zojuist dat hij dus door Ruiz is binnen gelaten. Ik ken hem verder niet zo goed en ik wil graag weten wat ze aan het doen zijn.’
De vrouw schudt haar hoofd en klakt een paar keer met haar tong. Het ongenoegen druipt van haar gezicht en haar ogen knijpen zich samen tot spleetjes.
‘Het is een slechte zaak om uw man te wantrouwen, senhorita. Ik hoop voor u dat uw redenen eerlijk zijn, anders zal dit waarschijnlijk niet goed aflopen. Hij woont op de verdieping hierboven, het huis ernaast. Nummer 4.’
Met die woorden stapt de vrouw richting Mariana, die gedwongen wordt nog verder de gang op te stappen. De vrouw draait de deur op slot, knikt naar haar en stapt de voordeur van het complex weer uit.
Even denkt Mariana aan wat de vrouw gezegd heeft. Stel dat ze gelijk heeft? Stel dat ik meer kapot maak dan me lief is?
Ze knijpt haar ogen dicht, herinnert zich de afgelopen maanden en weet dat ze het zich niet verbeeldt. Ze moet uitzoeken wat er aan de hand is, anders wordt ze gek.
Mariana loopt richting de trap en zet een onvaste stap op de eerste tree. Haar hand trilt terwijl ze hem neerlegt op de leuning. De trap kraakt lichtjes terwijl ze verder omhoog gaat. Het is doodstil in de gang van het appartementencomplex.
Haar ogen vallen meteen op het bordje met nummer 4 wanneer ze boven is. Ze loopt richting de deur en nu pas begint ze enig geluid te onderscheiden. Er klinkt een licht gebonk ergens in het huis, maar Mariana bedenkt zich dat het ook haar hart kan zijn. Haar handen worden klam en ze begint weer te zweten. Ze legt haar oor tegen de deur van nummer 4 en ze hoort nu ook zachte muziek. Haar hand gaat naar de deurknop en ze hoopt eigenlijk dat deze op slot is. Dan zou ze zich weer om kunnen draaien, weer terug naar huis. Maar dan zou ze nog steeds met alle vragen zitten.
Ze draait de knop om en de deur gaat open. Op dat moment zakt haar hart naar maag en ze begint nog erger te zweten. Er is nog steeds een weg terug, maar deze wordt steeds kleiner.
De muziek klinkt nu iets harder en het gebonk is weg. Ze opent langzaam de deur, gelukkig lijkt hij net geolied te zijn.
De gang ziet er precies hetzelfde uit als bij de vrouw waar ze naar de wc mocht. Ze perst zich door de kleine opening die ze heeft gemaakt bij de voordeur en doet de deur voorzichtig weer achter haar dicht.
Uit een kamer vlakbij komt zacht gegiechel en daarna de hese stem van een man, haar man. Binnen een paar seconden staat ze bij de deur van de kamer waar ze vermoedt dat het geluid vandaan komt. Ruiz ziet haar aankomen maar op dat moment gooit ze de deur open.
De situatie wordt al snel duidelijk. Daar ligt hij, Davi João, haar man. In bed met een andere vrouw. Een of andere sloerie met vuile, klitterige krullen.
De vrouw geeft een gil en staat op om een laken om zich heen te kunnen slaan. Davi ligt op het laken en verroert zich niet. Hij staart naar zijn vrouw en hij kan niet geloven wat er nu aan de hand is. Mariana kijkt naar zijn handen, vastgebonden aan het hoofd van het bed terwijl hij naakt op bed ligt.
Uiteindelijk schiet Mariana als eerste uit het moment en grijpt de vrouw bij haar vieze krullen, iets wat ze niet had verwacht. De vrouw is te langzaam en voor ze het weet heeft Mariana een stevige grip op haar haar. Ze trekt de vrouw aan haar haren de slaapkamer uit, waarmee ze de bos in haar hand bijna uit haar hoofd trekt. De vrouw gilt het uit van pijn terwijl ze met gebogen hoofd achter Mariana aan loopt, richting de voordeur.
Ruiz probeert Mariana tegen te houden, maar de giftige blik in haar ogen doet hem terug deinzen. Mariana loopt door, de gang door, de trap af. In het complex gaan verschillende deuren open door het gegil van de vrouw. Ze probeert haar haar ondertussen vast houden, zodat de pijn hopelijk wat minder wordt en de haren er niet met wortel en al uitgetrokken worden.
‘Mamãe,’ roepen twee jongens die uit een andere deur tevoorschijn komen. ‘Laat mijn moeder los, vuile trut,’ roept één van de twee, terwijl hij op Mariana af komt stormen. Mariana trekt aan de haren van de vrouw waardoor de vrouw voor Mariana komt te staan. Het gegil klinkt harder en galmt door het trappenhuis heen. De jongen kan nog net op tijd stoppen, voordat hij tegen zijn naakte moeder aan botst. Het gezicht van de vrouw is rood en gezwollen van de tranen. De jongen blijft aan de grond genageld staan van dit aanzicht van zijn moeder en Mariana loopt door, de voordeur van het complex uit.
Ze weet niet hoe lang ze blijft lopen met de haren van de vrouw in haar handen, haar naakte lichaam door de straten slepend. Het gehuil gaat langzaam over in snikken en een ongecontroleerde ademhaling. Er zijn een aantal mensen die achter hun aan lopen, als een stoet. Sommige joelen, andere klappen. Niemand onderneemt ook maar iets om Mariana een halt toe te roepen of tegen te houden.
Na een niet al te lange tijd wordt ze uiteindelijk toch geblokkeerd door een muur van politiemannen aan het eind van de straat. Mariana kijkt om zich heen, maar ze heeft geen idee waar ze is of hoe ze hier weg moet komen. Er zijn alleen maar rijen huizen en achter de politie muur kan ze pas weer naar links of naar rechts. Weer omdraaien heeft ook geen zin vanwege de mensen die daar weer staan. De adrenaline zakt inmiddels langzaam weg en eindelijk laat ze de nog zacht kermende vrouw los. Haar hand voelt pijnlijk wanneer ze haar greep los laat en ze ziet dat haar nagels zich een weg in haar handpalmen hebben geboord.
Ondanks dat ze de vrouw heeft losgelaten, heeft ze een flinke pluk krullen in haar hand. Ze hoort de politiemannen schreeuwen, ze gebaren naar Mariana met vooruitgestoken geweren naar de grond. Ze steekt haar handen in de lucht en laat zich langzaam door haar knieën zakken.
‘Dit zal je leren om met getrouwde mannen te slapen, prostituta,’ sist Mariana, terwijl haar handboeien worden omgedaan, naar de naakte vrouw die naast haar op de grond ligt.
Het bizarre nieuwsbericht:
Bedrogen vrouw sleurt minnares van haar man naakt door de straat
Een Braziliaanse vrouw die haar man recentelijk op heterdaad betrapte met een ander,
besloot direct wraak te nemen. Ze sleurde de maîtresse naakt aan haar haren
door de straat. Haar tienerzonen probeerden intussen de aandacht van de buren te trekken
door zoveel mogelijk kabaal te maken.
besloot direct wraak te nemen. Ze sleurde de maîtresse naakt aan haar haren
door de straat. Haar tienerzonen probeerden intussen de aandacht van de buren te trekken
door zoveel mogelijk kabaal te maken.
De vrouw was haar echtgenoot gevolgd naar het appartement van een vriend. Daar betrapte ze
hem in bed met een jongedame. Ze schoor een stukje van het haar van de liefdesrivale af en
nam haar daarna haar kleren af. Vervolgens sleurde ze de vrouw aan haar haren door de stad.
hem in bed met een jongedame. Ze schoor een stukje van het haar van de liefdesrivale af en
nam haar daarna haar kleren af. Vervolgens sleurde ze de vrouw aan haar haren door de stad.
De beelden van het voorval gingen razendsnel het internet over. De politie ging op zoek naar
het slachtoffer, die uiteindelijk in het bijzijn van haar zus een verklaring aflegde. De relatie van de
vrouw en de bedrieger was al vijf maanden aan de gang, naar verluidt had hij haar wijsgemaakt dat
hij vrijgezel was.
het slachtoffer, die uiteindelijk in het bijzijn van haar zus een verklaring aflegde. De relatie van de
vrouw en de bedrieger was al vijf maanden aan de gang, naar verluidt had hij haar wijsgemaakt dat
hij vrijgezel was.
De agressieve vrouw is inmiddels opgepakt. Zij riskeert tien jaar cel voor haar wraakactie. Het maakt
de vrouw weinig uit. ,,Het kan me niet schelen wat andere mensen denken", reageerde de bedrogen
echtgenote op sociale media. ,,Zo reken je af met verraadsters die een getrouwde man versieren."
de vrouw weinig uit. ,,Het kan me niet schelen wat andere mensen denken", reageerde de bedrogen
echtgenote op sociale media. ,,Zo reken je af met verraadsters die een getrouwde man versieren."
Reacties