Een scheiding? Hoe kwam Pieter in hemelsnaam bij een scheiding? Goed, ik was dan misschien 1 keer vreemd gegaan. Of 2 keer. Alsof hem dat iets uitmaakt?
Pieter was net het huis uit gestormd en ik zit met een wijntje op de bank naar de televisie te kijken.
'Hij zal zo wel terugkomen', zeg ik hardop tegen mezelf.
En zoals ze al verwachte, was Pieter na 2 uur weer terug. 'Sorry dat ik zo tegen je tekeer ging Valerie, je weet toch dat ik het niet meen van het scheiden?' 'Natuurlijk weet ik dat Pieter,' zeg ik met een valse lach tegen hem. 'Je kan nergens anders heen. Je hebt geen familie meer, je heb alleen nog maar mij en mijn huis.
Pieter keek haar aan met een lege blik en ging op de bank zitten. Hij besefte zich maar al te goed dat hij nergens anders heen kon. Deze vrouw had hem in zijn macht. Voor het huwelijk was Valerie alles wat hij zich wensen kon.
Nadat ze getrouwd waren veranderde dat langzaam, zonder dat hij er veel erg in had.
Valerie zat naar hem te kijken en zei: 'Ik kan het natuurlijk niet zomaar ongestraft voorbij laten gaan, dat je bij me weg loopt'.
Pieter keek verschrikt omhoog en zijn mond werd kurkdroog. Hij had het ook niet moeten doen! Hij had niet weg moeten rennen!
Ze vervolgde: 'Misschien moeten we even naar boven, jij en ik samen. Deze gewoonte moeten we er wel uit zien te halen. Ik wil niet dat je nog een keer weg loopt'. Ze glimlachte kwaadaardig naar hem en ging hem voor op de trap.
Ze wist toch wel dat Pieter haar zou volgen.
Zoals hij haar altijd volgde.
Reacties