Doorgaan naar hoofdcontent

De thuiskomst

Hij stapt de trein in en John is blij dat hij eindelijk weer terug in Nederland is. Dan kan hij vanavond weer lekker in zijn eigen bed slapen.
Hij loopt vanaf het station naar huis en ziet van een afstandje dat er iets aan de hand is in zijn straat.
Hij begint wat sneller te lopen, het is wel erg dichtbij zijn huis.
Er staan 2 politie auto's voor zijn deur en 3 agenten staan bij het tuinhek.
Één van hen ziet John aankomen en vraagt: 'Bent u toevallig meneer Stooms?'
Hij knikt en kijkt de politieman aan. Hij kijkt naar zijn voordeur en ziet dat die is opengebroken.
Ook een aantal ruiten zijn kapot.
'Wat is er aan de hand?', vraagt John.
'Er hebben hier een aantal mensen een feestje gehouden. Waar komt u nu vandaan?', vraagt de politieman.
'Ik kom zojuist van het vliegveld, ik ben op zakenreis naar Polen geweest', antwoord hij.
'Oké, en kan uw baas dat bevestigen?'
Nou, ik heb hier mijn ticket, als dat ook voldoende is', zegt John.
Hij geeft zijn ticket aan de politieman en de agent bekijkt hem grondig.
'Oké, dit lijkt me voldoende. Zoals ik al zei hebben mensen binnen een feestje gehad. Het is een ravage binnen, en er staan niet veel spullen meer. Ook hebben we in uw slaapkamer een beginnende wietplantage gevonden'.
John gelooft zijn oren niet. Hij wilt de politieman passeren en naar binnen gaan, maar hij word tegenhouden.
'Sorry meneer, maar u kunt op dit moment niet naar binnen. De technische recherche is op dit moment druk bezig sporen te verzamelen van de daders. U zult vanavond in een hotel moeten slapen'.
Hij draait zich om en loopt de straat uit, weg van de agent.
De gedachte schiet door zijn hoofd dat hij hier nooit meer terug wilt komen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

De engel in vermomming

'Mam? Ik ben zwanger', zei Maira, terwijl ze de keuken binnen kwam lopen. Ik draaide me om naar haar, niet in staat om wat te zeggen. Haar ogen waren rood, gevuld met tranen. Ik liep op haar af, mijn armen uitgestrekt. Ze legde haar hoofd neer op mijn schouder en begon hevig te huilen. 'Het komt allemaal goed lieverd', probeerde ik haar te sussen. Eerst sussen, dan boos worden en om uitleg vragen. Die manier werkte altijd het beste Maira. Een paar minuten later werd het gehuil minder en wrikte ze zich los uit onze omhelzing. Ze schoof een stoel naar achter en ging zitten aan de eettafel, met haar handen in haar hoofd. 'Van wie ben je zwanger?', vroeg ik, terwijl ik een lichte trilling in mijn stem voelde. Het bleef even stil, ze snikte nog wat en haalde haar neus op. 'Je gaat me toch niet geloven', zei ze, terwijl ze haar hoofd in haar liet rusten. 'Ken je Abel nog?' Mijn hart sloeg een paar slagen over en even werd ik duizelig. Ik moes...

Het gezicht

Ik heb geen idee wat er vanochtend is gebeurd, maar volgens mij word ik gek. Ik heb besloten om het vast te leggen, zodat ik niet kan gaan twijfelen aan mijzelf en dat jullie hopelijk een verklaring hebben. Mijn handen zijn nat van het zweet en mijn mond is droog. De voordeur sloeg eerst hard dicht en daarna hoorde ik iemand de hal door rennen. De voetstappen stopten voor mijn kamer, maar toen ik voorzichtig de deur open deed was er niemand te zien. Er kan verder niemand mijn appartement in en dat is juist het enge. Ik woon alleen, ik heb geen huisgenoten of iemand anders die de sleutels van mijn appartement heeft. Wat er dus in mijn huis is geweest, of nog steeds is, ik zou het niet weten maar het kan zelf naar binnen.. Ik heb wel eens eerder gehad dat er onverklaarbare dingen gebeuren in mijn huis. Zo verschuift er wel eens een potje, wanneer ik er net niet naar kijk. Of het scherm van mijn telefoon wat opeens aan springt, terwijl er helemaal g...

[BizarBericht] Dit zal je leren

Soms lees je wel eens een bizar bericht in de krant. Je vraagt je af wat er aan vooraf ging, of misschien hoe het is afgelopen. In de kopjes met [BizarBericht] zal ik je mijn versie van het verhaal vertellen!   Mariana loopt op haar tenen door verschillenden straten, als een schaduw, die haar man achtervolgt. Ze heeft geen idee waar hij naartoe gaat. Deze buurt is totaal onbekend voor haar. Hij gaat weer een hoek om, het volgende straatje in. Ze sluipt naar de hoek van de straat en gluurt om de hoek. Hij is al bijna weer de volgende hoek om, wanneer hij zich plots omdraait. Ze trekt haar hoofd terug en voelt haar hart kloppen in haar keel. Ze blijft nog even staan, bang om zo snel alweer te kijken. Na een aantal seconden spiekt ze toch om het hoekje en haar man is niet meer te zien. Ze rent naar het einde van het straatje, het geluid van haar hakken weerkaatst tegen de muren van de huizen. Op het punt waar haar man stilstond, kijkt ze weer de hoek om. Daar ziet ze hem no...