'Gaat het wel goed met jullie?', vraagt Steffy bezorgd aan haar opa en oma als ze hun doodstil ziet zitten op de bank.
'Er kwam net iemand tegenover ons zitten. Een meisje. Van jou leeftijd. Ze leek precies op jou. Alleen zat haar hoofd helemaal onder het bloed'. De krakerige stem van haar oma's stem stokt, en ze begint te snikken.
Ze horen de bel gaan en Steffy loopt naar de deur. Ze wist dat de enge makelaar zou komen.
Ze gaat hem voor naar de woonkamer en Steffy gaat op de stoel tegenover haar grootouders zitten.
'Zo,' begint de makelaar,' dus jullie hebben eindelijk besloten om het dan toch te verkopen?'
Haar oma kijkt boos zijn richting op en zegt: 'Heeft u al een plekje voor ons gevonden dan?'
'Hmm, interessante vraag. Jullie moeten in principe natuurlijk ergens naar toe. Maar we kunnen ook niet te lang wachten met het verkopen van dit huis,' zegt de makelaar ongeïnteresseerd.
'Jullie weten hopelijk wel dat dit huis miljoenen zal gaan opleveren, en daar moeten jullie toch nog even van kunnen genieten?'
Steffy kijkt de makelaar met open mond aan en zegt tegen haar opa en oma: 'Jullie willen dit huis toch niet echt gaan verkopen aan die griezel?'
'We zullen wel moeten Steffy, we kunnen het huis simpel weg niet meer betalen ' zegt haar oma met een trieste stem.
'Maar ik wil hier niet weg,' roept Steffy. 'Waarom?'
Steffy,' zegt de makelaar met een serieuze blik,' ik geloof niet dat je begrijpt dat ik dit huis voor 3 miljoen minimaal kan verkopen, dan kunnen je opa en oma een mooi nieuw huisje kopen.'
'Maar waarom moeten wij dan weg? Hebben we al een nieuw huis dan? Je kan ons toch niet zomaar laten verdwijnen?' Steffy kijkt met grote ogen hoe de makelaar zijn koffer opent.
'Ik kan jullie makkelijk laten verdwijnen als ik dat graag wil. Jullie weten dat het een vrijstaand huis is, de buren wonen op 1 kilometer afstand. Als jullie niet vrijwillig weg gaan, zal ik jullie inderdaad laten verdwijnen. Te beginnen met degene die mij en mijn miljoenen het meest dwars ligt, Steffy.' Terwijl hij haar naam noemde richt hij het pistool op haar hoofd.
'Als jullie mij nou gewoon dat geld geven, hoeft er niemand te verdwijnen.'
Haar opa en oma zitten doodstil en kijken naar Steffy.
Steffy raakt in paniek en weigert zich over te geven aan deze man.
Ze staat op en de makelaar schiet.
Ze zakte terug in de stoel, haar hoofd onder het bloed.
'Er kwam net iemand tegenover ons zitten. Een meisje. Van jou leeftijd. Ze leek precies op jou. Alleen zat haar hoofd helemaal onder het bloed'. De krakerige stem van haar oma's stem stokt, en ze begint te snikken.
Ze horen de bel gaan en Steffy loopt naar de deur. Ze wist dat de enge makelaar zou komen.
Ze gaat hem voor naar de woonkamer en Steffy gaat op de stoel tegenover haar grootouders zitten.
'Zo,' begint de makelaar,' dus jullie hebben eindelijk besloten om het dan toch te verkopen?'
Haar oma kijkt boos zijn richting op en zegt: 'Heeft u al een plekje voor ons gevonden dan?'
'Hmm, interessante vraag. Jullie moeten in principe natuurlijk ergens naar toe. Maar we kunnen ook niet te lang wachten met het verkopen van dit huis,' zegt de makelaar ongeïnteresseerd.
'Jullie weten hopelijk wel dat dit huis miljoenen zal gaan opleveren, en daar moeten jullie toch nog even van kunnen genieten?'
Steffy kijkt de makelaar met open mond aan en zegt tegen haar opa en oma: 'Jullie willen dit huis toch niet echt gaan verkopen aan die griezel?'
'We zullen wel moeten Steffy, we kunnen het huis simpel weg niet meer betalen ' zegt haar oma met een trieste stem.
'Maar ik wil hier niet weg,' roept Steffy. 'Waarom?'
Steffy,' zegt de makelaar met een serieuze blik,' ik geloof niet dat je begrijpt dat ik dit huis voor 3 miljoen minimaal kan verkopen, dan kunnen je opa en oma een mooi nieuw huisje kopen.'
'Maar waarom moeten wij dan weg? Hebben we al een nieuw huis dan? Je kan ons toch niet zomaar laten verdwijnen?' Steffy kijkt met grote ogen hoe de makelaar zijn koffer opent.
'Ik kan jullie makkelijk laten verdwijnen als ik dat graag wil. Jullie weten dat het een vrijstaand huis is, de buren wonen op 1 kilometer afstand. Als jullie niet vrijwillig weg gaan, zal ik jullie inderdaad laten verdwijnen. Te beginnen met degene die mij en mijn miljoenen het meest dwars ligt, Steffy.' Terwijl hij haar naam noemde richt hij het pistool op haar hoofd.
'Als jullie mij nou gewoon dat geld geven, hoeft er niemand te verdwijnen.'
Haar opa en oma zitten doodstil en kijken naar Steffy.
Steffy raakt in paniek en weigert zich over te geven aan deze man.
Ze staat op en de makelaar schiet.
Ze zakte terug in de stoel, haar hoofd onder het bloed.
Reacties